Skrętka UTP (ang. unshielded twisted pair) to jeden z najczęściej stosowanych typów przewodów w sieciach komputerowych. W przeciwieństwie do konstrukcji ekranowanych (STP), skrętka UTP nie posiada ekranu ochronnego, co czyni ją lżejszą i tańszą w produkcji. Z drugiej strony, ze względu na brak ekranu, skrętka UTP jest bardziej podatna na zakłócenia elektromagnetyczne, co z kolei wpływa na jakość przesyłanych sygnałów.
Zasada działania skrętki UTP
Skrętka UTP składa się z kilku par przewodów, które są ze sobą skręcone w celu zmniejszenia wpływu zakłóceń elektromagnetycznych. Każda para składa się z dwóch przewodów, zwanych przewodami różnicowymi, które przesyłają sygnał w przeciwnych kierunkach. Dzięki temu, zakłócenia elektromagnetyczne wpływają na obie linie równocześnie i w podobny sposób, co minimalizuje wpływ zakłóceń na sygnał.
Kategorie skrętek UTP
Skrętka UTP występuje w kilku kategoriach, które różnią się między sobą przepustowością i długością przewodów. Kategorie te oznaczone są symbolem "CAT" i numerem, np. CAT5, CAT6. Najczęściej stosowane kategorie to CAT5 i CAT6, jednak wraz ze wzrostem wymagań co do przepustowości sieci, coraz częściej stosowane są kategorie CAT6a i CAT7.
Zastosowanie skrętki UTP
Skrętka UTP jest powszechnie stosowana w sieciach LAN, czyli sieciach lokalnych, w których urządzenia znajdują się w niewielkiej odległości od siebie. Skrętka UTP może być również stosowana w sieciach WAN (ang. wide area network), ale tylko na krótkich odcinkach, ponieważ zasięg skrętki UTP jest ograniczony.
Podsumowanie
Skrętka UTP to jeden z najczęściej stosowanych typów przewodów w sieciach komputerowych. Dzięki skręceniu przewodów minimalizuje się wpływ zakłóceń elektromagnetycznych na sygnał. Skrętka UTP występuje w kilku kategoriach, które różnią się między sobą przepustowością i długością przewodów. Jest to rozwiązanie idealne dla sieci LAN oraz krótkich odcinków sieci WAN.